Κι ένιωσε ο καημένος ο μοναχός τυφλός
γιατί στα μάτια του πιο νωρίς ενύχτωσεν∙σαν ανυπόμονος ο θρήνος σκέπασε, τα γερασμένα βλέφαρά του
και τη νύχτα δεν καρτέρησε για να ρθει.
Και κείνος δεν σηκώθηκε απ’ του βουνού τη θέα
κι ας έφεγγεν ακόμα..
σάμπως και μες το σπίτι νύχτα δε θα ναι;
Γιατί στα σπίτια πιο νωρίς νυχτώνει∙
με μια νύχτα άχρωμη,
που δεν τη γλυκαίνει το τραγούδι του ανέμου
και δεν τη νανουρίζει η μυρουδιά της βρεγμένης γης..
Γι αυτό τα πιο άγρια θηρία είναι αυτά που την ψεύτικη νύχτα αντέχουν
και δεν ζητούν την αληθινή∙
κι έχουν κι εκείνοι σφαλιστά τα μάτια τους,
αλλά δεν μοιάζουν με τους άλλους,
γιατί οι άλλοι που φέρουν τη θεία τύφλωση ενώνουν την πνοή τους με τη γη,
ενώ οι άλλοι, εκείνα τα τέρατα κυνηγιούνται μέσα στους τοίχους που σιωπούν και μια μέρα θα τους θάψουν.
